افشار افشا کننده چهره های یاغی و وحشی قرن بیست در افغانستان!

 

ماه دلو واقعا غم انگیز ترین ماه قرن بیست سال 1371 هجری است در تاریخ ملیت شریف هزاره افغانستان وجهان این ماه را به جهت غمگین ترین ماه می گویم زیرا در این ماه نزدیک به 10000 خانواده به گلم عزای عزیزان شان نشسته بودند که توسط کوه فروشان سادات و وحشی های شورای نظار مسعود و اتحاد سیاف بوقوع پیوسته بود.
این واقعه قصدی که توسط خون خواران قرن بیستم آنهم از آدرس دولت که توسط برهان الدین ربانی رهبری می شد و دولت خودش را یک دولت رسمی این مرزوبوم میدانست در مقابل شهروندان این سرزمین به اجرا در آمده است بعد از ارزیابی این حادثه و یاغی گری های که در این حادثه به فرمان آمرین و دولت مردان دولت جناب ایشان و وزیر دفاع آن دلوت صورت گرفته است بصراحت معلوم می گردد که این دولت تا چی حد مشروعیت ملی و قومی دارد.

دولتی که بجای بازسازی تخریب را پیشه قرار داده بود, بجای رشد فرهنگی به باد دادن فرهنگ را یک اصل میدانست, بجای برادری و برابری برتریت طلبی و نژاد پرستی را راه حل بحران های کشور میدانست که خوشبختانه در نهایت خود فهمیدند که راه حل برای مشکلان کشور در آن زمان نه شیوه های بوده که آنها خط مش قرار داده بودند بلکه در افغانستان خط مشی برعکس فکری و سیاسی آن نیاز بود که تا دیگر به این حدی که امروز حقیر و فقیر هستیم نمی بودیم ( در مجموع مردم افغانستان) در حقیقت این بد بختی های امروز تمام از همان انتخاب نادرست  خط مش  آقایان ربانی, مسعود و سیاف است که امرزو دامن گیر تمامی مردم افغانستان شده است اگر آنروز این سه نفر حاضر می شدند و احترام به حقوق سیاسی و اجتماعی مردم می گذاشتند مطمئینان که نه طالبی خاجر از مرز عرض اندام می کرد و نه هم شهر های زیبائی ما ویران می شد و نه هم آثار و عابدات تاریخ ما که بیشترین قدامت تاریخ را در جهان داشت تخریب می شد و نه هم زیر بنای اقتصادی ما را که زراعت تشکیل میدهد به پائین ترین درجه تنزل می یافت.
با ارزیابی عمل کرد های شورای نظاری ها و همراهانش در دهه افتاد ما می یابیم که افغانستان تا چی سرحد ضربه های اقتصادی و سیاسی را در منطقه و جهان متقبل گردیده که من به یک تعداد آن در فوق اشاره داشتم و باقی را دوستان هم میدانند از این که از اصل قضیه فراتر حرافی کردم معذورم ولی بعضا مسائل یکی با دیگر مرتبط بوده که لازم به ذکر است .
بلی افشار همان سرزمین افشا گرد چهره های یاغی و وحشی قرن بیستم در افغانستان است

شاید…….. بلی شاید!  امروز فاعلین با عبور از آن منطقه برخود هزاران لعنت بفرستند و بر دل حسرت ها جاری نمایند ولی افسوس که چهار قطع نشستن بعد ازگ…. زدن هیچ نفع ندارد.
افشار سرزمینی که بیشترین ساکنین آنرا هزاره ها و دیگر اقوام که از لحظا اعتقادی مانند هزاره ها پیروی مذهب جعفری بونده  اند تشکیل میداد.
امرزو از هر کوچه و پس کوچه افشار صدای ناله های کودکانی به گوش می آید که شکم مادران شان توسط گرگان تشنه خون دریده شده و بیرون آورده اند امروز از سرزمین افشار ناله عروسانی به گوش میرسد که هنوز رنگ خینه های دستانش تغییر رنگ نکرده بود.

و باز هم افشار باقیست! امروز چهره های که از قضیه افشار هنوز نا شناخته باقیست قلم بدستان و حاضرین در واقعه مسوولیت دارند  باید افشار نمایند نمیدانم چرا در برابری کشتار دسته جمعی هزاره ها زبانها لال میشود و گوشها میخ کوبیده می شود  و گلو های حق خواهی همه مسدود میگردند. مگر حق خواهی جرم است ؟

به امید روزی که دیگر ندای حق خواهی باعث  مسدود شدن هیچ گلوی در دنیا و بخصوص افغانستان نشود و ندای حق و عدالت , برادری و برابری, احترام متقابل میان شهروندان کشور در این سرزمین پوسیده ما یک اصل قرار گیرد.

 

ل.ا.آ.غ