کابلیان جدید

 

 

کابل شهری زیبا و خاکی پایتخت کشوری به نام افغانستان است شهری که در بطنش تمام فرزندانش را دارد اعم از شیعه،سنی،هند، و سیک از دید مذاهب دارد و هم هزاره،پشتون،اوزبیک،بلوچ، پشه ای، سیک، نورستانی ترکمن، ایماق و تاجیک را از نگاه قومی  در درون خود جا داده است.

ولی شهر مهربان و سخی با این همه لطف و صفایش در خور توجه چندان که باید قرار می گرفت نگرفت است هنوز زخم های ناسور زمان جنگ های داخلی و تنظیمی در بعضی نقاط این شهر به چشم می خورد. هنوز این شهر نیازمند پرورش پالایش بیشتر دارد هنوز ار یک پایتخت بودن فرسنگ ها دور است. هنوز نمی شود پایتخت یک کشور گفتاز نگاه معماری و کار های بنیادی واقعا دور اقتاده است سرکهایش هنوز خامه و یا اگر هم پخته کاری شده است بصورت سهل انگار شده است.

هنوز که هنوز است نقاط زیاد کابل از نعمت برق محروم اند از کوچه های گلی رنج می برند گرد و خاک همه را به امراض گوناگون از قبیل مشکل تنفس، مشکلات و امراض چشم،گوش و گلو و… مبتلا کرده است.

خوب به یاد دارم کابل زمانهای اخیر رژیم داکتر نجیب را که کابل شهر نظیف و تمیز بود میدانم آنگاه باشنده زیاد نداشت ولی فرهنگ شهری و شهر نشینی مراعات می شد کسی در کنار جاده های عمومی برای رفع حاجت نمی نشست، دریا خشک کابل مهدی برای معتادین نبود من آنزمان کلمه معتاد را نمی شناختم شاید کسی معتاد هم نبوده باشد، کسی برای نمایش قدرت بر منطقه دیگر نمی رفت جان شیرین کسی گرفته نمی شد و هزاران برتی های دیگر وجود داشت با آنکه ما هزاره ها همان وقت هم از همه مزایایی اجتماعی، سیاسی، و اقتصادی محروم بودیم

هی خانه جنگ خراب شود که این همه نابسامانی ها را در کشور ما آورد به یاد دارم کسی خیر خانه و پل کمپنی و ریش خور و دشت برچی نمی رفت چون احزاب و گروه های مختلف از مجاهدین مستقر بودند و تحت نامهای مختلف قتل می کردند.

راه حل

خوب هر قدر از نارسیدگی های کابل و بی توجه ای های دولت مردان و بخصوص شهر داری کابل بگوئیم هنوز نگفته ایم ویا کم گفته ایم ولی من راه حل ساده را پیشنهاد می کنم که آنهم از طریق رسانه ها آ منابیر مساجد قابل اجراست باید از طریق رسانه های تصویری بر مردم رسانده شود که چگونه در یک شهر نه تنها کابل هر شهر دیگر زندگی بکنند خطیب های مساجد وظیفه داده شوند که هفته وار باید روی این مسایل صحبت کنند.

استادان مکاتب برای دانش آموزان رسم شهر نشینی معرفی نمایند و باید دانش آموزان را وادار سازند که آنرا برای فامیل و اقاب شان نیز برسانند.

خوب از حرافی هایم می کاهم آرژو می کنم بار ثانی وقتی کابل بیایم از اوصاف نیک و اصلاحات  برتر تعریفی در ذهن داشته باشم